Σας έχει τύχει ποτέ να παρασυρθείτε από ένα ντοκιμαντέρ για την άγρια ζωή μέχρι που αρχίσατε να αισθάνεστε προσκόλληση προς τα ζώα, και, ως αποτέλεσμα, να ανησυχείτε πραγματικά για τη μοίρα τους; Αυτό το άρθρο θα σας κάνει σίγουρα να αισθανθείτε έτσι. Αυτή είναι μια ιστορία για την αντιμετώπιση των αντίθετων, την δύναμη της φύσης, καθώς και για την καλοσύνη των ξένων.
Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε περισσότερα σχετικά με την ηρωική ιστορία της μαμάς αρκούδας και των δύο μικρών της, που κόντρα σε όλες τις πιθανότητες, διέσχισαν μια παγωμένη λίμνη της Ρωσίας. Σίγουρα δεν πήγε όπως το σχεδίαζαν. Διαβάστε παρακάτω για να ανακαλύψετε τί συνέβη.
01. Μια ιστορία χαμού, αλλά και αγάπης
Η ιστορία αυτή σίγουρα θα ζεστάνει την καρδιά σας. Είναι μια ιστορία γεμάτη θυσία, φόβο και χαμό. Είναι για τον αμίλητο δεσμό μεταξύ μιας δεμένης οικογένειας, και δύο ανθρώπινα είδη που ενώθηκαν με απώτερο σκοπό να σώσουν τη ζωή τους.
Αφού η μαμά αρκούδα άφησε τα αρκουδάκια της να πεθάνουν στην μέση μιας απίστευτα κρύας λίμνης, τα αρκουδάκια χρειάζονταν επειγόντως έναν ήρωα να έρθει για να τα σώσει. Ευτυχώς έτυχε και ήταν εκεί κοντά ένας ψαράς, ο οποίος τα εντόπισε, και αμέσως αποφάσισε να πάει να τα σώσει. Το κατάφερε όμως;
02. Η λίμνη δεν συγχωρεί
Η ιστορία ξεκινά σε μία μικρή λίμνη κοντά στην λίμνη Vygozero, στο νοτιοδυτικό μέρος της Ρωσίας. Το νερό εκεί είναι τόσο απίστευτα χαμηλό, που οι θερμοκρασίες γνωρίζουμε πως φτάνουν μέχρι και -4 βαθμούς Fahrenheit, ή -20 βαθμούς Celsius (μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως δεν είναι πολλοί που θέλουν να κάνουν θαλάσσιο σκι στη λίμνη αυτή!)
Καθώς η λίμνη έχει τεράστιο μέγεθος και η θερμοκρασία της είναι σαν κατάψυξη, είναι πολύ κρύα τόσο για τους ανθρώπους όσο και για την άγρια πανίδα (εκτός από τα ψάρια) για να κολυμπήσει κάποιος. Είναι αδύνατο να πας από την μία άκρη στην άλλη και να καταφέρεις να επιζήσεις. Συνεχίστε να διαβάζετε έχοντας αυτό κατά νου, για να δείτε τί συνέβη στα αρκουδάκια που έμειναν στη μέση της λίμνης.
03. Κάπου πρέπει να πάμε
Δεν γνωρίζουμε σίγουρα και ποτέ δεν θα μάθουμε γιατί η μαμά αρκούδα αποφάσισε να διασχίσει αυτά τα νερά με τα νεογέννητα αρκουδάκια της. Όμως, το μητρικό ένστικτο είναι πολύ δυνατό στα περισσότερα είδη, ειδικά όμως στις αρκούδες.
Αναρωτιόμαστε τί ήταν εκείνο που την έκανε να συνεχίσει το κολύμπι, αφού πήρε την τόσο επικίνδυνη απόφαση να πηδήξει μέσα στο παγωμένο νερό της λίμνης. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως είναι μια πολύ γενναία μαμά αρκούδα, ωστόσο, ήταν το κουράγιο της που τελικά έβαλε τα μικρά της σε κίνδυνο. Δεν είναι τόσο σκληρά όσο φαίνονται τα αρκουδάκια.
04. Μία πολύ κακή απόφαση
Δυστυχώς, η απόφαση να πηδήξει μέσα στην λίμνη με τα δυο της αρκουδάκια δεν ήταν πολύ σοφή. Με τα αρκουδάκια κρεμασμένα από πάνω της για να επιζήσουν, η δύναμή της δεν ήταν αρκετή στις πολικές εκείνες θερμοκρασίες.
Ξεκίνησαν το ταξίδι τους να διασχίσουν τη λίμνη, αλλά μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, ήταν πια σαφές ότι δεν θα μπορούσε να συνεχίσει κρατώντας το βάρος των δύο μωρών της και ότι τα μικρά αρκουδάκια απλά δεν μπορούσαν να συμβαδίσουν. Τα μικρά τελικά κατέληξαν κάπου στο κέντρο της λίμνης, παλεύοντας για την ζωή του χωρίς να έχουν ιδέα προς τα που πρέπει να πάνε.
05. Τα εγκατέλειψε η ίδια τους η μητέρα
Στο σημείο αυτό, η ιστορία γίνεται πολύ πονεμένη. Η μαμάδες αρκούδες θεωρούνται ανιδιοτελή ζώα, και είναι έτοιμες να θυσιάσουν τον εαυτό τους για να προστατεύσουν τα μικρά τους όταν τα μητρικά τους ένστικτα παίρνουν το τιμόνι. Αυτό, όμως δεν ίσχυε για την συγκεκριμένη μαμά αρκούδα.
Ανεξάρτητα από τις προθέσεις της αρχικά, τελικά παράτησε τα μικρά της και άρχισε να κολυμπά μακριά, αφήνοντάς τα αβοήθητα στη μέρη του νερού. Αυτή η απόφαση μπορεί να αποτελέσει έκπληξη για τους παρατηρητές της άγριας ζωής, ωστόσο, όταν πρόκειται για ζήτημα ζωής και θανάτου στην άγρια φύση, τα ένστικτα επιβίωσης τείνουν να παρακάμπτουν τα μητρικά, όπως συνέβη και με αυτήν την μαμά αρκούδα
06. Τα ρεύματα ήταν πολύ δυνατά
Πρέπει να της το δώσουμε όμως, καθώς στην λίμνη υπήρχαν πολύ δυνατά ρεύματα, ήταν εξαιρετικά δύσκολο για κάποιον να κολυμπήσει. Αλλά προσπάθησε, ακόμα κι αν έχασε τη μάχη της με τα ρεύματα και με τα αρκουδάκια στην πλάτη της, και γι’ αυτό τον λόγο χωρίστηκε από τα μικρά της αρκουδάκια.
Αφού χωρίστηκαν, προσπάθησε να σώσει τουλάχιστον τον εαυτό της, ίσως με την ελπίδα πως τα μικρά αρκουδάκια θα κατάφερναν να βγουν έξω από μόνα τους. Αφού κολύμπησε για αρκετή η ώρα, η μαμά αρκούδα κατάφερε και έφτασε ασφαλής στη στεριά. Δυστυχώς όμως χωρίς τα μωρά αρκουδάκια της.
07. Κάποιος να βοηθήσει!
Έτσι τώρα βρίσκουμε τα μικρά αρκουδάκια μόνα τους στην μέση της παγωμένης λίμνης, εξουθενωμένα και απεγνωσμένα. Πώς θα μπορούσαν να επιβιώσουν μόνα τους χωρίς την μαμά τους – τον προστάτη τους- που τα εγκατέλειψε; Καθώς δεν υπήρξε κανένας κοντά για να τα σώσει, η μοίρα τους δεν προδιαγράφονταν τόσο καλή.
Όλες οι πιθανότητες ήταν εναντίον τους, καθώς βρισκόμαστε στη μέση του χειμώνα. Τα νερά είναι παγωμένα και τα ρεύματα θανατηφόρα. Ακόμα, τα αρκουδάκια δεν είναι και οι καλύτεροι κολυμβητές, καθώς δεν έχουν μεγάλη εμπειρία ακόμα στον τομέα αυτόν.
08. Προσπαθώντας να μείνουν στη ζωή
Η εικόνα αυτή ήταν σπαρακτική. Μπορείτε να φανταστείτε πως θα ήταν να είστε ένα από τα μικρά αρκουδάκια; Τρόμος και πανικός μέσα στο μυαλό τους, ενώ τους τραβάει το παγωμένο νερό; Μέσα σε λίγα λεπτά που ήταν μέσα στη λίμνη, ήδη πάλευαν για τη ζωή τους.
Το να κολυμπάς μέσα στο νερό στο κατώφλι του θανάτου θα ήταν αρκετό για να τρομοκρατήσει απόλυτα οποιονδήποτε άνθρωπο. Όποιος όμως τράβηξε αυτήν την φωτογραφία, πρέπει να νόμιζε πως φωτογράφιζε τον θάνατο αυτών των μικρών.
09. Διάσωση βαθιά στον ορίζοντα
Κι ενώ όλα έδειχναν πως δεν υπήρχε καμία ελπίδα για αυτά τα αρκουδάκια, ως εκ του θαύματος εμφανίστηκε μια βάρκα στον ορίζοντα. Οι ψαράδες πάνω στην βάρκα αμέσως έπιασαν την κατάσταση- θα ήταν ένας αγώνας ενάντια στο χρόνο για να σώσουν τα μικρά από τον βέβαιο πνιγμό.
Οι ψαράδες ήταν καλά εξοικειωμένοι με τη λίμνη και ήξεραν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Χωρίς καμία μαμά αρκούδα στον ορίζοντα, ήξεραν ότι έπρεπε να κάνουν κάτι για να βοηθήσουν στη διάσωση των αβοήθητων αρκούδων. Θα κατάφερναν να το κάνουν όμως;
10. Κουρασμένα μικρά αρκουδάκια
Καθώς η βάρκα έφτανε όλο και πιο κοντά στα μικρά, όλοι κατάλαβαν την καταστροφική κατάσταση. Τα μωρά ήταν υπερβολικά κουρασμένα, και πάλευαν να κρατήσουν τα κεφάλια τους πάνω από το νερό. Το πλήρωμα δεν είχε ιδέα πως να τα βγάλει με ασφάλεια από το νερό.
Εντελώς ειρωνικά, αντί να πιάσουν ψάρια, τώρα προσπαθούσαν απλά να πιάσουν δύο μικρά αρκουδάκια, και ευελπιστούσαν να τα σώσουν, αλλά αυτό δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Τα αρκουδάκια φοβήθηκαν από την βάρκα και άρχισαν να πανικοβάλλονται ακόμα περισσότερο.
11. Ένας παρατηρητής εκεί κοντά
Αν και η μαμά αρκούδα είχε αφήσει τα αρκουδάκια μόνα τους μέσα στο νερό, βρισκόταν ακόμα πολύ κοντά, και παρακολουθούσε όλα όσα συνέβαιναν. Καθώς η μαμά ήταν μια πολύ μεγάλη αρκούδα, οι ψαράδες δεν ήξεραν ακριβώς αν πρέπει να συνεχίσουν, γιατί φοβόντουσαν για την δική τους ασφάλεια.
Φοβήθηκαν μήπως η μητέρα θα ακολουθούσε το μητρικό της ένστικτο και θα προσπαθούσε να παρέμβει ανεβαίνοντας στο σκάφος τους. Παρόλο που ο χρόνος τελείωνε γρήγορα, έπρεπε να περιμένουν τη μητέρα να φύγει ακόμα πιο μακριά.
12. Καταστρώνοντας ένα σχέδιο
Καθώς περίμεναν, οι ψαράδες αποφάσισαν να καταστρώσουν ένα σχέδιο για να βγάλουν τα αρκουδάκια από το νερό. Ποιος θα ήταν ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, βάζοντας παράλληλα τους εαυτούς τους αλλά και τα αρκουδάκια σε όσο το δυνατόν λιγότερο κίνδυνο;
Έπρεπε να αντιμετωπίσουν την κατάσταση με προσοχή και με τρόπο που δεν θα τρόμαζε πάρα πολύ τα αρκουδάκια. Όλα μπορούσαν να συμβούν στην κατάσταση αυτή. Κι ενώ ήταν ακόμα μωρά, δεν έπαυαν να είναι αρκούδες.
13. Απαθανάτιση στον φακό
Χάρις στην σύγχρονη τεχνολογία, μπορούμε να είμαστε μάρτυρες μιας κατάστασης που δεν έχει επαναληφθεί πολλές φορές. Οι ψαράδες είπαν πως έβγαλαν κάποιες φωτογραφίες γιατί αλλιώς δεν θα τους πίστευαν οι φίλοι τους!
Οι ίδιοι οι ψαράδες δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που τους συνέβη. Αυτό που είχε ξεκινήσει ως μια απλή χειμερινή έξοδος για ψάρεμα, είχε μετατραπεί σε μια εξαιρετικά τεταμένη αποστολή διάσωσης. Κινηματογράφησαν όλη την αλληλεπίδραση μεταξύ των αρκούδων και του σκάφους. Λίγο αργότερα, ένα από τα αρκουδάκια άρχισε να προσπαθεί να ανέβει στο σκάφος από μόνο του, σκαρφαλώνοντας με τα πόδια του.
14. Ανάγκη για λίγη βοήθεια
Η άκρη της βάρκας όμως ήταν πάρα πολύ ψηλά για να φτάσει το μικρό, και όσο κι αν προσπαθούσε δεν μπορούσε να ανέβει από μόνο του, ειδικά αφού είχε περάσει πολύ ώρα παλεύοντας με το κρύο και το νερό.
Οι ψαράδες άρχισαν να εφαρμόζουν το σχέδιό τους. Καθώς ήταν μια βάρκα για ψάρεμα, είχαν μαζί τους πολλά δίχτυα και εργαλεία και η πιο λογική επιλογή ήταν να τα χρησιμοποιήσουν για να πιάσουν το αρκουδάκι.
15. Το σωστό σχέδιο
Καθώς το εντελώς βρεγμένο και τρομαγμένο αρκουδάκι προσπαθούσε να σκαρφαλώσει στην βάρκα, το πλήρωμα έλαβε δράση. Ένας από τους ψαράδες έτρεξε να μαζέψει τα εξαρτήματα, έτσι ώστε το αρκουδάκι να μπορέσει να τα αρπάξει και να ανέβει πάνω στο σκάφος.
Οι αρκούδες έχουν πάρα πολύ κοφτερά δόντια και μπορούν να πιαστούν καλά από το στόμα τους. Έτσι, αντί να τραβήξουν το αρκουδάκι πάνω στη βάρκα, το σχέδιο ήταν να αφήσουν το αρκουδάκι να χρησιμοποιήσει τα δόντια του για να ανέβει από μόνο του πάνω στο σκάφος.
16. Τελικά τα κατάφερε;
Αρχικά, φαινόταν πως το σχέδιο θα δούλευε, όμως, το αρκουδάκι ήταν ακόμα πολύ μακριά από την βάρκα για να μπορέσει να σηκώσει όλο του σώμα προς τα πάνω. Το πλήρωμα ανησυχούσε μήπως τρόμαζαν το αρκουδάκι ακόμα περισσότερο.
Και παρά τις όλες ανησυχίες των ψαράδων μην βάλουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο αν τραβούσαν οι ίδιοι το αρκουδάκι πάνω στην βάρκα, δεν μπορούσαν απλά να κάτσουν και να παρακολουθούν. Ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου, και αποφάσισαν πως είχε έρθει η ώρα που δεν είχαν άλλη επιλογή από το να παρέμβουν.
17. Πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη
Αν οι ψαράδες σκύβανε πολύ από την άκρη, υπήρχε ο κίνδυνος το αρκουδάκι να τους τραβήξει κάτω, και να πέσουν μέσα στο παγωμένο νερό, ή ακόμα χειρότερα, να τους επιτεθεί και να τους τραυματίσει. Και φυσικά δε θα μπορούσαν να ξεχάσουν την μαμά αρκούδα, η οποία συνέχιζε να τους παρακολουθεί.
Τι θα μπορούσαν να κάνουν λοιπόν; Αποφάσισαν να είναι προσεκτικοί και να εμπιστευτούν τα μικρά αρκουδάκια, παίρνοντας την, ίσως πιο επικίνδυνη απόφαση να συνεργαστούν για να διασφαλίσουν πως όλα θα πήγαιναν ομαλά. Οι ψαράδες προσευχήθηκαν να μην τραυματιστεί κανένας.
18. Ομολογία
Μερικές ημέρες μετά το περιστατικό, πολλά από τα μέλη του πληρώματος, είπαν σε συνέντευξη, πως κατά την διάρκεια της διάσωσης, ήταν σαν να δημιούργησαν μια βαθιά, πολύ βαθιά σύνδεση με τα μικρά αρκουδάκια.
Είπαν πως ήταν κάτι μέσα στα μάτια τους, που τους κοίταζαν αβοήθητα, που δημιούργησε αυτή την βαθιά σύνδεση μεταξύ τους και των ευάλωτων μικρών. Αυτό ήταν που έκανε τελικά τους ψαράδες να πάρουν το ρίσκο, να σκύψουν κάτω και να πιάσουν το αρκουδάκι για να το σώσουν.
19. Μία υπέροχη ιδέα
Έτσι βάλανε σε εφαρμογή ένα ακόμα σχέδιο. Ακόμα κι αν φαίνεται απλό εκ των υστέρων, εκείνη τη στιγμή, με τη σοβαρότητα της κατάστασης και όλη την αδρεναλίνη, είναι κατανοητό γιατί δεν το δοκίμασαν νωρίτερα.
Χρησιμοποίησαν προσεκτικά τα δίκτυα που είχαν για το ψάρεμα για να τραβήξουν το αρκουδάκι από το νερό, ακριβώς όπως θα κάνανε και με τα ψάρια. Το κόλπο ήταν να διασφαλίσουν πως το αρκουδάκι δεν θα φοβόταν και θα παρέμενε ακίνητο.
20. Θα δουλέψει;
Η μεγαλύτερη ανησυχία σχετικά με το σχέδιο ήταν πως τα δίχτυα δεν ήταν σχεδιασμένα για να κρατήσουν το βάρος των βαριών μικρών αρκούδων. Παρ’ όλα αυτά, ήταν διατεθειμένοι να το ρισκάρουν με την ελπίδα πως θα μπορούσαν να σώσουν τα αρκουδάκια, γι’ αυτό συνέχισαν σύμφωνα με το σχέδιο.
Έριξαν έτσι το δίχτυ στην λίμνη, και ξεκίνησαν με το πρώτο αρκουδάκι. Χρησιμοποιώντας την ίδια μέθοδο που χρησιμοποιούν για να πιάσουν βάρια, προσπάθησαν να το τραβήξουν με τα ίδια τους τα χέρια. Ο χρόνος τους τελείωνε, και εν τω μεταξύ, το αρκουδάκι κουραζόταν κι άλλο.
21. Βαρύ σήκωμα
Το πρώτο αρκουδάκι πιάστηκε στο δίχτυ, και το τράβηξαν επάνω μέχρι που το ανέβασαν πάνω στη βάρκα! Κι αυτό ήταν μόνο η αρχή, καθώς βεβαιώθηκαν πως τα αρκουδάκια δεν θα τραυματίζονταν κατά την διάρκεια της επιχείρησης.
Έπρεπε επίσης να βεβαιωθούν πως τα αρκουδάκια δεν θα αποφάσιζαν να χρησιμοποιήσουν την λίγη δύναμη που είχαν για να επιτεθούν στους ψαράδες. Ακόμα κι αν οι ψαράδες είχαν καλές προθέσεις, τα τρομαγμένα αρκουδάκια ίσως δεν το καταλάβαιναν και τους επιτίθονταν από φόβο.
22. Ηρεμώντας τα αρκουδάκια
Περίμεναν τα βρεγμένα και άγρια αρκουδάκια είτε να καταστρέψουν τη βάρκα είτε να κάνουν κακό στους άντρες το λεπτό που θα έβγαλαν από το νερό… αλλά εκείνη τη στιγμή είπαν να πάρουν το ρίσκο. Γιατί αλλιώς τα αρκουδάκια σίγουρα θα έχαναν τη ζωή τους.
Κάποιος πρότεινε να προσπαθήσουν να ηρεμίσουν την αρκούδα πριν την ανεβάσουν στην βάρκα, αλλά καθώς ήταν απλοί ψαράδες, με καμία προηγούμενη εμπειρία με αρκούδες ή θηλαστικά της στεριάς, κανένας δεν είχε ιδέα πως να καταφέρουν κάτι τέτοιο.
23. Τραβήξτε και τραβήξτε και τραβήξτε
Οι ψαράδες γρήγορα συνειδητοποίησαν πόσο βαριά ήταν τα μωρά αρκουδάκια. Ήταν χαρούμενοι που ήταν ακόμα τόσο μικρά – αν είχαν δει την μαμά αρκούδα να έχει κολλήσει στο νερό, αυτή θα ήταν μια πολύ διαφορετική ιστορία.
Ξέρετε πως μία ενήλικη αρκούδα μπορεί να ζυγίζει μέχρι και 1,300 λίβρες; Είναι τεράστιο το μέγεθος. Δεν υπήρχε περίπτωση κάποιος ψαράς να μπορέσει να τη σηκώσει με τη χρήση μόνο ενός διχτιού. Κι ενώ ήταν μονάχα μικρά αρκουδάκια, ήταν πολύ πιο βαριά απ’ ότι θα περίμενε κανείς γιατί είχαν βρεγμένη γούνα.
24. Λίγο ακόμα
Πάλι καλά που αυτοί οι ψαράδες είχαν συνηθίσει να αντιμετωπίζουν δύσκολες συνθήκες και μπορούσαν να τραβήξουν το δίχτυ που είχε μέσα το πρώτο αρκουδάκι κι ας ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Έπρεπε να ψάξουν βαθιά μέσα τους, νοητικά και σωματικά, για να μπορέσουν να βοηθήσουν αυτά τα ζώα.
Μετά από αρκετή ώρα που πέρασαν τραβώντας, το αρκουδάκι επιτέλους έφτασε αρκετά ψηλά στην βάρκα για να σκαρφαλώσει. Κι ευτυχώς, αντί να επιτεθεί, απλά ανέβηκε πάνω στην βάρκα. Η κατάσταση έδειχνε πολύ ελπιδοφόρα.
25. Καλωσόρισες στο πλοίο
Τέλος καλό όλα καλά! Κατάφεραν να ανεβάσουν το πρώτο αρκουδάκι πάνω στην βάρκα, αλλά δεν είχε έρθει ακόμα η στιγμή να το γιορτάσουν. Είχαν ακόμα ένα αρκουδάκι να σώσουν και ο χρόνος τους τελείωνε. Το δεύτερο αρκουδάκι κολυμπούσε στο νερό όλη αυτή την ώρα που προσπαθούσαν να σώσουν το πρώτο.
Καθώς η πρώτη διάσωση ήταν επιτυχία, πέρασαν στη δεύτερη δοκιμασία. Δυστυχώς όμως θα ήταν λίγο πιο δύσκολο από το πρώτο, καθώς το αρκουδάκι βρισκόταν ακόμα πιο μακριά από τη βάρκα, γι’ αυτό οι ψαράδες έπρεπε να το πλησιάσουν αρκετά και να το πιάσουν πριν το βοηθήσουν να ανέβει πάνω.
26. Ηρεμία κι αυτοπεποίθηση
Καθώς μπόρεσαν να σώσουν το πρώτο αρκουδάκι με επιτυχία, οι ψαράδες ήταν αισιόδοξοι για τις πιθανότητες που είχαν για να σώσουν και το δεύτερο, αλλά αυτό δε σήμαινε πως θα ήταν εύκολο.
Αλλά ευτυχώς, με την μέθοδο που είχαν ανακαλύψει και ήδη δοκιμάσει με τη χρήση του διχτιού ψαρέματος, η διαδικασία φαινόταν πως θα πήγαινε πιο ομαλά από την πρώτη φορά. Έτσι σηκώσανε το δεύτερο αρκουδάκι και το τράβηξαν πάνω.
27. Τα αδερφάκια ξανασυναντιούνται
Αφού βρήκαν τη δύναμη να αρχίσουν να τραβάνε πάλι, οι ψαράδες κατάβεραν να ανεβάσουν κι αυτόν τον μικρό τύπο πάνω στη βάρκα. Τώρα οι ψαράδες αισθάνονται πολύ κουρασμένοι αφού τράβαγαν τα αρκουδάκια τόση ώρα!
Με τα δύο αρκουδάκια πλέον ασφαλή πάνω στην βάρκα, υπήρχε το αίσθημα της ευφορίας πάνω στην βάρκα. Αυτό που επρόκειτο να είναι μια απλή μέρα στην δουλειά, είχε γυρίσει την μέρα τους εντελώς ανάποδα. Οι ψαράδες ήταν τώρα αντιμέτωποι με την ερώτηση του τί πρέπει να κάνουν μετά.
28. Εορτασμός
Οι ψαράδες μπορούσαν επιτέλους να το γιορτάσουν για λίγο – κόλλησαν πέντε και πανηγύρισαν μεταξύ τους. Με τα δύο αρκουδάκια πλέον ασφαλή, μπορούσαν να αναπνεύσουν λίγο και να προετοιμαστούν για την επόμενή τους κίνηση.
Είμαστε βαθιά εντυπωσιασμένοι με την δυνατότητα των ψαράδων να αντιληφθούν, και να σώσουν αφιλοκερδώς τα μικρά αρκουδάκια. Η επόμενη κίνηση ήταν πλέον να τα επιστρέψουν στην μαμά τους, αλλά αυτό είχε τα δικά του ρίσκα.
29. Καμία χαρά
Αν και τα μικρά ήταν ασφαλή από τον άμεσο κίνδυνο, δεν ήταν και στην καλύτερη κατάσταση. Ήταν εξαντλημένα, κουρασμένα και μούσκεμα. Επίσης ήταν εντελώς μπερδεμένα από όλα αυτά που συνέβαιναν.
Τα μικρούλια έτρεμαν ολόκληρα, από έναν συνδυασμό φόβου και κρύου. Ήταν η πρώτη επαφή που είχαν ποτέ με τους ανθρώπους. Είχαν κουρνιάσει σε μία γωνία, και τους έλειπε πραγματικά πάρα πολύ η μαμά τους.
30. Τα αγάπησαν
Οι ψαράδες αισθάνονταν πραγματικά σαν να ανέπτυξαν έναν δεσμό με τα μικρά. Η απειλητική για τη ζωή κατάσταση, και από τις δύο πλευρές, είχε φέρει τους ψαράδες και τα μικρά κοντά. Δεν θα ήταν εντυπωσιακό αν, βλέποντας τα αρκουδάκια παγωμένα, μόνο και με ανάγκη για ζεστασιά, οι ψαράδες ήθελαν να τα κρατήσουν για κατοικίδια.
Ωστόσο, ήξερα επίσης πως η μαμά τους θα ήταν κοντά, περιμένοντας να ξαναβρεθεί με τα μωρά της. Σε αυτό το σημείο ήξεραν πως η καλύτερη επιλογή ήταν να μην τα πάρουν μαζί τους, αλλά να τα επιστρέψουν στην μητέρα τους.
31. Πού θα τα πάνε
Έπρεπε να ανακαλύψουν που είχε πάει η μαμά αρκούδα έτσι ώστε να της πάνε τα παιδιά της. Αλλά μέσα στο χάος και προσπαθώντας να τα σώσουνε, κανένας δεν μπορούσε να θυμηθεί ακριβώς που είχε πάει.
Έψαξαν για το ακριβές σημείο που είδαν την μητέρα να πηγαίνει για να βρει καταφύγιο. Μετά από κάποια ώρα οι ψαράδες επιτέλους το βρήκαν. Βγήκαν στην στεριά, με την ελπίδα πως η μαμά αρκούδα βρισκόταν ακόμα εκεί.
32. Άλλη μια ριψοκίνδυνη κίνηση
Αυτή ήταν η στιγμή που συνέβησαν τα σημαντικά πράγματα – ήλπιζαν πως οι αρκούδες θα ήταν χαρούμενες που ξαναβρίσκονταν και δεν θα τους έκαναν κανένα κακό. Καθώς οι ψαράδες πλησίασαν στην στεριά, δεν ήταν σίγουροι για το πως θα αντιδρούσε η μαμά και τα αρκουδάκια.
Θα άρχιζε να τρέχει προς στην βάρκα για να τους ξεσκίσει; Τα μικρά θα ποδοπατούσαν τους ψαράδες για να φτάσουν στην μαμά τους; Έπρεπε να είναι πολύ γενναίοι και να κάνουν το σωστό, έτσι, φτάνοντας όλο και πιο κοντά, ήταν έτοιμοι για ότι κι αν συνέβαινε.
33. Το παιχνίδι της αναμονής
Ήταν κάπως αντικλιμακτική η κατάσταση, ωστόσο, η μαμά αρκούδα δεν φαινόταν πουθενά όταν έφτασαν στη στεριά. Είχαν την εντύπωση πως θα ήταν κάπου κοντά – ίσως θα τους παρακολουθούσε πίσω από τα δέντρα για να δει τι θα έκαναν οι άντρες.
Ήξεραν πως το επόμενό τους βήμα έπρεπε να είναι να αφήσουν τα αρκουδάκια να φύγουν και βρουν την μυρωδιά της μαμάς τους και μετά εκείνοι. Οι ψαράδες κουβάλησαν τα κουρασμένα και βρεγμένα αρκουδάκια προς την ασφάλεια. Περίμεναν για λίγο, αλλά δεν είδαν καμία κίνηση.
34. Στην στεριά
Οι ψαράδες δεν ήταν σίγουροι για το τί έπρεπε να κάνουν. Δεν φαινόταν πως η μαμά θα έβγαινε έξω για να συναντήσει τα αρκουδάκια, και φοβόντουσαν πως τα μικρά δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν στον κρύο και δύσκολο καιρό.
Οι ψαράδες δεν ήταν σίγουροι για το τί πρέπει να κάνουν, όταν είδαν ξαφνικά κάτι να κινείται από την πέρα όχθη. Η μητέρα των δύο μικρών είχε μπει στο νερό και ξεκίνησε να κολυμπάει προς το μέρος τους. Αλλά τί έπρεπε να κάνουν εκείνη τη στιγμή;
35. Πλησιάζοντας
Η μαμά αρκούδα κολυμπούσε όλο και πιο γρήγορα. Οι ψαράδες αναρωτήθηκαν γιατί δεν το είχε κάνει αυτό νωρίτερα, μαζί με τα αρκουδάκια της. Ίσως ήταν πολύ δύσκολο το να κολυμπήσει με αυτά στην πλάτη της, αλλά τώρα που κολυμπούσε μόνη της ήταν πολύ πιο εύκολο για εκείνη.
Με κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε, η μαμά αρκούδα τους πλησίαζε όλο και πιο πολύ. Οι άντρες χάρηκαν πολύ που την είδαν πως ερχόταν να πάρει τα αρκουδάκια της. Από την άλλη πλευρά, οι ψαράδες φοβόντουσαν και μέχρι θανάτου στην ιδέα της μαμάς αρκούδας που τους πλησίαζε για να τους εκδικηθεί που της πήραν τα μικρά. Το ήξερε άραγε πως μόλις σώσανε την ζωή των μικρών αυτών;
36. Η μεγάλη γνωριμία
Οι ψαράδες δεν ήθελαν να βάλουν σε κίνδυνο την δική τους ζωή, γι’ αυτό άφησαν τα μικρά και γύρισαν πίσω στην βάρκα τους ελπίζοντας για το καλύτερο. Έβαλαν μπροστά την μηχανή, και καθώς έβαλαν μπροστά, είδαν από μακριά αυτό που γινόταν.
Όταν η μαμά αρκούδα έφτασε στην στεριά για να δει τα μικρά της, επιτέλους έβαλαν πλώρη ήρεμοι. Κοιτώντας πίσω στην στεριά, οι άντρες είδαν την μαμά αρκούδα να φτάνει στη στεριά και ήταν σίγουροι που δεν θα ξαναάφηνε ποτέ τα μικρά της.
37. Αντίο χνουδωτοί φίλοι
Ήταν η ώρα να πουν αντίο. Μετά από όλα αυτά που είχαν περάσει, τον δεσμό που δημιούργησαν, οι ψαράδες το βρήκαν πολύ δύσκολο να αφήσουν τα αρκουδάκια στη στεριά και να ξαναβγούν στα νερά. Ήταν χαρούμενοι που κατέγραψαν όμως όλες αυτές τις στιγμές, τώρα θα μπορούσαν να ξαναδούν τις αναμνήσεις που τους άφησε εκείνη η εκδρομή για ψάρεμα. Ήταν η στιγμή να πουν το τελικό αντίο.
Η γενναιότητα και η καλοσύνη αυτών των ψαράδων είναι κάτι από το οποίο μπορούμε να διδαχτούμε όλοι. Ρίσκαραν τις ζωές τους για την επιβίωση αυτών των μικρών πλασμάτων. Πρέπει να θυμίσουμε στους εαυτούς μας την σημασία του να βοηθάμε εκείνους που το χρειάζονται, ακόμα και σε στιγμές φόβου…
